Eerste draadje is een feit!
Te veel twist, te weinig twist.... dik, extra dun,... draad die afbreekt,... alles passeert de revue.
Dat het niet evident was, dat vermoedde ik al.
Veel oefenen nu, op twee verschillende klossen.
Zo kan ik ze volgende week tot
één bruikbare draad 'twijnen'.
Ik betrap mezelf erop dat het puntje van mijn tong te voorschijn komt, 'ijverig spinnen' noemen ze dat.
Té ijverig.
"Je moet de wol geven" zegt Leen.
Ik hou hem vooral bij!
Als het dan even lukt, voel ik me de koningin te rijk.
Fijn gevoel, rust ook!
Het geheim zit hem in 'het-ontspannen-er-aan-beginnen', laat dat nu juist één van mijn min-puntjes zijn.
Daar wordt ook ineens aan gewerkt.
De wol langzaam ontrafelen, alle hooi er uit!
Reacties